Polisie Staande Ordes is baie belangrik vir alle polisiebeamptes
om hul daaglikse take as polisiebeampte maklik aan te pak. Dit is dus 'n
primêre verantwoordelikheid om die Staande Orders te ken en toe te pas. Versuim
om Staande Orders na te kom sal lei tot dissiplinêre verhoor.
Adjudant
Offisier Blackie Swart, ‘n antieke lid van Booysens Polisiestasie, was vyf jaar
van aftree af en bekend en gelief onder die mense in die wyk. Hy het nooit
belanggestel in bevordering nie, omdat offisiere altyd verplaas word wanneer
hulle bevorder raak en AO Blackie was gelukkig by Booysens polisiestasie.
Hy
het groot geword in die suide van Johannesburg en het die omgewing baie goed
geken. In sy jonger dae was hy ‘n baie suksesvolle man van die gereg juis omdat
hy so vertroud was met die omgewing en sy mense. Hy was ‘n gerespekteerde man
en sy beriggewers was volop, bereidwillig en altyd beskikbaar. Sy geliefde vrou
Jacoba het hy op skool ontmoet en alhoewel hulle nie geseënd was met kinders
nie, was hulle ‘n baie gelukkige egpaar en mense van aansien in die gemeenskap.
Adjudant Blackie het ongelukkig sy geliefde Jacoba aan
die dood afgestaan toe sy op die jeugdige ouderdom van 35 jaar tragies oorlede
is aan kanker. AO Blackie was daarna
nooit weer homself nie en het om aan die drank oorgegee en ‘n baie eensame bestaan
gevoer.
Sy werk was nie meer van die selfde gehalte nie en alhoewel
hy nooit aan diens gedrink het of dronk aan diens sou rapporteer nie, was hy
nie meer die gesogde man van die gereg wat sy gemeenskap met passie beskerm en
gedien het nie. Die stasiebevelvoerder het vir adjudant Blackie van skofte en
misdaad bekamping afgehaal en hom tot administratiewe dienste beperk.
Oor die jare het AO Blackie sy lot aanvaar en stadig maar
seker weer sy trots terug gewen, maar nooit weer kans gesien vir misdaad en polisiëring
nie, maar sy administratiewe werk was van hoogstaande gehalte. Niemand kon hom
enigiets vertel van hoe registers, voorvalleboeke ingevul moet word nie en alle
algemene administrasie was sy kos. Adjudant Blackie het opleidings beampte, administrasie
hoof en soms ook aanklaer by dissiplinêre verhore geword, want niemand het
Staande Orders soos hy geken nie.
Stasie bevelvoerders van die omgewing en selfs verder het
ook van tyd tot tyd hulle administratiewe personeel en aanklag kantoor lede na
Booysens polisie stasie gestuur om onder die hand van Adjudant Offisier Blackie
hulle opleiding te kry. Dit word ook
vertel dat lede vir AO Blackie banger was as enige offisier of bevelvoerder en ‘n
meer onvriendelike, ongeskikte en ontaktvolle persoon sou jy nie in die destydse
magte Suid Afrikaanse Polisie diens kry nie.
Hoe nader AO Blackie aan aftrede gekom het, hoe moeiliker
en meer ongepoets het hy geraak. Sy ontaktvolle en kortaf manier waarop hy met
lede en die publiek gepraat het was berug voor en selfs die publiek sou in
hulle spore omgedraai het as hulle ‘n klagte wou kom lê as AO Blackie in die
aanklagkantoor was.
Op ‘n slag het AO Blackie ‘n “haas” soos hy na die
publiek verwys het uit die aanklagkantoor gejaag, omdat hy ‘n klagte van
aanranding teen sy vrou wat hom met die vuis bygedam het nadat hy besope by die
huis aangekom het, wou kom lê. Vir sy straf is AO Blackie beveel om ‘n nagskof
in die aanklagkantoor deur te bring.
Dié spesifieke skof in die vroeë oggend ure het die
adjudant agter die aanklagkantoor lessenaar gesit en sy Tupperware bakkie vol
van die middag se braaivleis oopgemaak om te eet. Om soos oudergewoonte te bid voor
sy ete met sy hand op sy voorkop en elmboë wat op die tafel rus, raak hy mos
toe aan die slaap agte sy palms. Hy slaap so vas dat die area bevelvoerder wat
dié aand stasie besoek doen die selle besoek, die voorvalle boek onder sy neus
wegtrek en die volgende inskrywing maak: “Stasie besoek gedoen. Selle besoek
– 14 gevangenes in aanhouding en korrespondeer met sel register. Registers in
orde. Adjudant Swart slaap aan diens en het nie eens wakker geword tydens
besoek nie. Dit word aanbeveel dat hy aangekla word en dissiplinêr verhoor word
slaap aan diens.”
Met sy ontwaking uit die diepste doodslaap merk AO Blackie
die inskrywing in die voorvalle boek voor hom en besef tot sy diepste skok hoe groot
in die moeilikheid hy is. Hy weet beter as almal dat slaap aan diens net so erg
is soos dronk aan diens is hy het self menige lede aangekla en skuldig bevind aan
slaap aan diens. AO Blackie het agtergekom dat hy nou op sy ou dag sukkel om wakker
te bly en hy is uit die aard van die saak nie meer gewoond aan nagskof nie,
maar hy kan nie bekostig om net so voor aftrede ‘n klad teen sy naam te kry
nie. Nieteenstaande sy bombastiese houding en ongepoetstheid, was AO Blackie
nog nooit aangekla nie en het hy ‘n onberispelike skoon rekord.
Vroeg die oggend na nagskof is AO Blackie nog op kantoor en
wag vir die stasiebevelvoerder in sy kantoor: “En wat lyk jy so beswaard
vanoggend, het die nagskof jou geluk gesteel?”, vra Majoor Brits. Die adjudant
wag vir die Majoor om sy kep op te hang en homself agter sy lessenaar in te
skuif voordat hy begin: “Majoor, ek wil beswaar aanteken vandag ... ek het
nog nooit respek gehad vir iemand wat nie ander respekteer wanneer iemand bid
nie!” Die Majoor kyk na AO Blackie pot verstom aan: “Waarvan praat jy
Adjudant?”. “Terwyl ek gisteraand reg maak om te eet en besig is om die
Liewe Vader dank vir my kos, kom Kol De La Harpe die aanklagkantoor in, neem
die selle se sleutels sonder my toestemming en besoek die selle. Met sy terugkeer
vat hy sommer die VB voor my weg en maak inskrywings en voor ek nog kon op aandag
kom of groet is hy weer by die voordeur uit. Wie kom dan in en groet nie eers
nie ... en vir iemand wat nie respek het vir ander wat bid voor hulle eet nie het
geen tyd of respek nie”. Nieteenstaande die oortreding is AO Blackie nie
aangekla nie en het hy skotvry daarvan afgekom.
AO Blackie het ook weens sy geaardheid geen telefoon
etiket gehad nie en het altyd die foon net geantwoord: “Booysens Dag!”.
Op ‘n dag lui AO Blackie se foon en oudergewoonte antwoord hy: “Booysens
Dag!” toe die persoon aan die anderkant van die lyn in onmiddellik opgeruk
en vra: “Weet jy nie hoe om ‘n telefoon te antwoord nie?”. AO Blackie onmiddellik
opgewerk: “Hierdie is my foon en ek antwoord soos ek wil ...”. “Weet
jy nie dat jy eers jouself moet identifiseer en ordentlik groet wanneer jy die
foon antwoord nie!?” bars die stem deur die foon. “Wat traak dit jou hoe
ek my foon antwoord!?” blaf AO Blackie terug. “Weet jy met wie jy praat”
vra die stem aan die ander kant. “Nee, ek weet nie!” “Dit is Generaal
Smit van Hoofkantoor”. “Weet jy met wie jý praat?” vra AO Blackie
ewe kordaat terug. “Nee, ek weet nie!?” “Dank die Liewe Vader ...!” sê
AO Blackie en sit die telefoon verlig op die mikkie terug.
